SINTREN "BAHASA JAWA"

Sintren

Sintren inggih menika salah satunggaling kesenian tradhisional Jawi. Sintren menika tembungipun saking tembung “Si” lan “tren”. Si inggih menika tegesipun “dheweke” utawi “Si”, kaliyan tren ingkang tegesipun “Tri” utawi saking tembung “putri”. Dados sintren tegesipun “Si Putri” ingkang dados lakon wonten ing kesenian menika. Sintren ugi sebatan kanggelakon wonten ing salah satunggaling kasenian. Ananging samenika dados sebatan kangge kesenian tari menika. Sintren saking tembung sintru ingkang tegesipun angker, medeni ngginakaken ilmu ghaib nanging tetep ndamel kesemsem. Sintren iku seni tradhisional kang ana ing pesisir Jawa Tengah lan Jawa Kulon. Asline, sing dadi penarine wong wadon kang isih suci, nanging ana kalane diperanke dening sawijining priya kang nganggo busana wanita. Sintren iki ana ing satengahing tontonan, para pemaine padha kesurupan.  Banjur, salah sijine paraga mau ditindhih lesung lan dileboake ing kurungan. Ing njero kurungan iku, wong mau dandan kayadene wanita lan njoget kayadene sing liyane. Ing sawetara kedadeyan, paraga mau nglakokake thole-thole, yaiku sing nari nggawa tampah lan mubeng ing kalangan njaluk sumbangan karo sing mirsani.

Sintren menika kesenian tradisional masyarakat Pekalongan lan sekitare, yaiku sawijining tarian ingkang nggadahi unsur mistis. Ana crita rakyat kang dadi landhesane sintren iki yaiku carita asmara antawisipun Sulasih dan Raden Sulandono. Raden Sulandono menika putra Ki Bahurekso lan Dewi Rantamsari. Raden Sulandono nggadahi asmara marang Sulasih, putri saking Desa Kalisalak, ananging kekalihipun mboten angsal restu saking Ki Bahurekso. Raden Sulandono ora trima, dheweke lunga semedhi lan Sulasih dadi penari. Nanging, kekalihipun taksih ketemu ing alam ghaib. Pepanggihan menika diatur dening Dewi Rantamsari ingkang nglebokake roh widodari ing awake Sulasih.  Sawise kuwi, Dewi Rantamsari ngundang Sulandana kang lagi tapa mau supaya teka. Mula saka kuwi, ing pagelaran sintren ana pawang kang nyoba nglebokkake roh widodari. 

Ana 3 Prakara kang dilakoni dening Penari Sintren. Sepisan, pawang nyekel tangan lorone calon penari sintren, banjur didelehake ing dhuwure kemenyan kanthi angucap mantra, banjur calon penari sintren dataleni sakujur awake. Kaping pindho yaiku calon penari sintren dilebokake ing kurungan pitik. Busana sintren lan kelengkapan pacak uga melu dilebokake ana kurungan. Sawise wektune wis cukup, kurungan dibukak, lan penari sintren wis bubar macak kanthi awak tinalen. Banjur sintren ditutupi kurungan maneh. Kaping telu, sawise ana tandha-tandha sintren wis dadi (biyasane kurungan obah dhewe) kurungan dibukak, banjur taline sintren diuculi lan siap nari.  Saliyane nari, sintren uga bisa akrobat ing dhuwure kurungan.

Panggenan kangge Sintren inggih menika papan panggenan wonten ing njawi.  Tegesipun mangke boten wonten wates antawisipun penari kaliyan pamiarsa lan ugi ingkang nyengkuyung Sintren menika. Supados langkung komunikatif nalika acara balangan kaliyan temohon, antawisipun pamiarsa kaliyan Penari Sintren menika ketingal nyawiji wonten ing pertunjukan menika. Pamirsa mangke dados ndherek nari sasampunipun aalangan.

Pertunjukan Sintren rumiyin dipunsuguhaken nalika sepi ing dalu wulan purnama lan langkung utami nalika malem kliwon. Amargi Sintren menika dipunpitados wonten gegayutanipun kaliyan roh alus ingkang njelma kaliyan penari Sintren. Ananging samenika pertunjukan sintren saged dipun adani kapan kemawon, saged siang menapa dalu lan boten kedah nalika wulan purnama.